تحقیقات آماری سن ازدواج در ایران
در آمار مربوط به سال ۱۳۹۱ در ایران بیشترین ازدواج مابین پسران ۲۰ تا ۲۴ سال و دخترانی از سن ۱۵ تا ۱۹ سال انجام میشود، بیشترین ازدواجها یعنی حدود ۸۵ درصد ازدواجها برای مردان در سنین ۲۰ تا ۳۴ سالگی و برای زنان در سنین ۱۵ تا ۲۹ سالگی ثبت شده،(۸۶ درصد مردان در سن ۲۰ تا ۳۴ سالگی ازدواج میکنند و ۸۵ درصد زنان در سنین ۱۵ تا ۲۹ سالگی در کشور ازدواج میکنند) آمارها و شاخصهای متعددی، از موفقتربودن ازدواجهای صورت گرفته در سنین ۲۰ تا ۲۴ سالگی حکایت دارند، براساس آمارهایی که بدست آمده، بهترین ازدواجها در بین سنین ۲۰ تا ۲۴ رخ میدهد و با بالا رفتن سن ازدواج، تعداد طلاق در زنان از ۶ به ۲۲٫۵ درصد و در مردان از ۵٫۶ به ۳۲ درصد افزایش یافتهاست. آمار و ارقام همچنین بیانگر این است که، ازدواج زنان و مردان در ایران در گسترهٔ سنی ۳۵-۱۲ سال برای زنان و۴۰-۱۵ سال برای مردان در نوسان است.
جمعیت مجردان قطعی که بین ۳۰ تا ۶۵ سال را شامل میشود یک میلیون و ۲۲۰ هزار نفر است، بر اساس سرشماری سال ۸۵، کل جمعیت هرگز ازدواج نکرده در ایران نیز ۲۳ میلیون نفر است.
راه حل مشکل تجرد قطعی دختران در ایران این است که همسن گزینی همسری رخ دهد. چرا که اگر تعداد پسران در سن ازدواج را با دختران در آستانه ازدواج با فاصله سنی دو یا سه سال نیز در نظر بگیریم تعداد دخترهایی که مجرد باقی میمانند کمتر خواهد شد.
در سال ۹۰، حدود ۲۶٫۷ سال میانگین سن ازدواج در مردان و ۲۳٫۴ سال میانگین سن ازدواج در زنان بوده که در سال ۹۲ این آمار در مردان ۲۷٫۸ سال و در زنان ۲۳٫۱ بوده است.
سالها پیش، حداقل سن ازدواج برای دختران ۱۵ سال و برای پسران ۱۸ سال بود و در شرایط خاص و با ارائه گواهی دادگاه، دختران از ۱۳ سالگی و پسران از ۱۵ سالگی میتوانستند ازدواج کنند. بنابراین ازدواج زیر ۱۳ سال کاملا ممنوع بود. آمارهای سال ۱۳۸۹ نشان میدهد در این سال ۴۳٬۴۵۷ مورد ازدواج کودکان زیر ۱۵ سال به طور رسمی به ثبت رسیده است.۹۰ درصد این آمار مربوط به دختران است. اما تحقیقات نشان میدهد تعداد ازدواج کودکان محدود به آمار ثبت شده نیست زیرا در روستاها کودکان متعه (صیغه) میشوند و سالها بدون ثبت رسمیِ ازدواج زندگی میکنند.
در سال ۱۳۹۲، بیش از پنج درصد زنانی که در ۹ ماهه نخست سال ۱۳۹۲ (فروردین تا آذر ۱۳۹۲) ازدواج کردهاند، کمتر از ۱۵ سال سن داشتهاند. یعنی بر اساس آمار رسمی، ازدواج نزدیک به ۳۱ هزار دختربچه زیر ۱۵ سال طی این مدت به ثبت رسیده است. بنابر قانون مصوب سال ۱۳۸۱ حداقل سن قانونی ازدواج در ایران برای پسران ۱۵ سال تمام و برای دختران ۱۳ سال است با اینحال قانونگذار، ازدواج دختران و پسران پایینتر از سن قانونی را با رعایت سه شرط امکانپذیر کرده است: اجازه ولی، رعایت مصلحت و تشخیص دادگاه صالح.
همچنین بر اساس آمار سال ۱۳۸۹، تعداد ۳۷۰۰۰ کودک ۱۰ تا ۱۸ ساله طلاق گرفته و یا بیوه بودهاند. در هر سال ۸۰۰ دختر ۱۰ تا ۱۴ سال و ۱۵ هزار دختر ۱۵ تا ۱۹ سال در ایران طلاق گرفتهاند. فقر مادی و باورهای سنتی علت این ازدواجهای زودهنگام است. در بیشتر موارد خانوادهٔ داماد به خانواده عروس که اغلب فقیر هستند پولی پرداخت میکنند.
↑ «چرا دختران و پسران دیر ازواج میکنند》
↑ «آمار ثبت احوال از 11 میلیون جوان مجرد و 980 هزار دختر بالای 30 سال».
↑ کاظمی پور، شهلا. «تحول سن ازدواج زنان در ایران و عوامل جمعیتی مؤثر بر آن».
↑ «بحران افزایش دختران مجرد».
↑ «بحران جدیدی به اسم دختران مجرد/پسرها اصراری برای ازدواج با دختران کم سن تر ازخود نکنند».
↑ «آمار ثبت احوال از 11 میلیون جوان مجرد و 980 هزار دختر بالای 30 سال». پایگاه خبری تحلیلی جمهوری اسلامی
↑ ۱۲٫۰ ۱۲٫۱ ۱۲٫۲ ۱۲٫۳ ۱۲٫۴ ۱۲٫۵ میترا شجاعی. «ازدواج زودرس نتیجه ضعف قانون و فقر فرهنگی و اقتصادی». دویچهوله فارسی،.
↑ ۱۳٫۰ ۱۳٫۱ ۱۳٫۲ «افزایش نگرانکننده ازدواج و طلاق کودکان در ایران». دویچهوله فارسی،
↑ «معاون رییس جمهور ایران: قانون ازدواج دختران زیر ۱۵ سال باید اصلاح شود». بیبیسی
- ۹۵/۰۱/۳۰